ผลการค้นหา

โหร

หมายถึง[โหน] น. ผู้พยากรณ์โดยอาศัยการโคจรของดวงดาวเป็นหลัก; ผู้ให้ฤกษ์และพยากรณ์โชคชะตาราศี. (ส., ป. โหรา).

โหน

หมายถึง[โหนฺ] ก. เหนี่ยวห้อย, เอามือเหนี่ยวให้ตัวลอยขึ้นไป; (ปาก) ประจบประแจง เช่น เขามีนิสัยชอบโหนผู้บังคับบัญชา.

โหรา

หมายถึง(กลอน) น. โหร.

นิสาท

หมายถึง(โหร) น. เวลาตั้งแต่ยํ่าคํ่าถึงเที่ยงคืน.

ทินาท

หมายถึง(โหร) น. เวลาตั้งแต่ยํ่ารุ่งถึงเที่ยงวัน.

หลาวเหล็ก

หมายถึงน. เรียกทิศที่โหรถือว่าไม่ดี.

ศูนย์พ่าห์

หมายถึง(โหร) น. พระเคราะห์ที่นำหน้าลัคนา อยู่ในราศี ๒.

โล้ชิงช้า

หมายถึงก. ยืนบนชิงช้าแล้วใช้มือโหนเชือกโยกตัวให้ชิงช้าแกว่งโยนไปมา.

วันแข็ง

หมายถึง(โหร) น. วันซึ่งถือว่าดาวมีพลังแรง ได้แก่ วันอาทิตย์ วันอังคาร วันเสาร์.

กุมลัคน์

หมายถึง(โหร) ก. ลักษณาการที่ดาวพระเคราะห์อยู่ประจำในเรือนเดียวกับลัคน์ เรียกว่า กุมลัคน์.

ทับลัคน์

หมายถึง(โหร) ก. ลักษณะที่ดาวพระเคราะห์มีตำแหน่งอยู่ในเรือนเดียวกันหรือจรมาร่วมลัคนา.

เจ้าเรือน

หมายถึงน. นิสัยซึ่งประจำอยู่ในจิตใจ เช่น มีโทสะเป็นเจ้าเรือน; (โหร) ดาวเจ้าของราศี.